Masumiyet; kırılgan yapısıyla, kararsızca yaklaşan çatışmalarla geldi yine. Gerçek dostlarımı hatırladım yarı dolu bardağa bakarak, üzüldüğümle sevindiğim aynıydı, yarısıydı dolusu yada boşu bardağın… Bir ömrün ne kadarındayım bilemedim ama güzel kısımları bitmişti sanki kalan cam kırıklarıydı.
-insan kendi düşüncelerini taciz eder mi?
-tekse yalnız hissediyorsa başka ne yapabilir ki?
-ölsen; herkesin emeğiyle, kimsenin suçsuzluğuyla gidersin
-yıldızlarda bir güzel geliyor ki gözüme…
-neden?
– Karanlık çökünce ilk gözüken yıldızlar değil mi?
Bekle dedi, gördüklerimi taklit ettiklerim, hoş şimdi yanımda da değiller ki, gene göreyim taklit edeyim. Yalnızım büsbütün her taraf bomboş, bir tek gökyüzü var, geceyse şanlıyım yıldızlar var, sahne işte orda, masumlar, sadece parlıyorlar…
gokhan oguz olgun 